Μια από τις πιο τραγικές όψεις του κυπριακού προβλήματος, από την ημέρα της εισβολής και κατοχής από τα τουρκικά στρατεύματα του βόρειου τμήματος της Κύπρου, είναι η καταστροφή και η βεβήλωση των ιστορικών και θρησκευτικών μνημείων. Η πολιτική της καταστροφής και της βεβήλωσης των αρχαιολογικών και θρησκευτικών μνημείων άρχισε με την απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων στις βόρειες ακτές της νήσου στις 20 Ιουλίου 1974. Η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς εξελίχθηκε παράλληλα με τον εθνικό καθαρισμό . Οι Ελληνοκύπριοι που ζούσαν στα κατεχόμενα εκδιώχθηκαν και αντικαταστάθηκαν από Τούρκους έποικους οι οποίοι είναι σήμερα διπλάσιοι σε αριθμό από τους Τουρκοκύπριους (πέραν των 160 000 έποικοι σε σχέση με τις 80 000 περίπου Τουρκοκύπριους). Οι αρχαιολογικοί χώροι, τα μουσεία, οι εκκλησίες, τα μοναστήρια, τα κάστρα, οι βιβλιοθήκες, οι ιδιωτικές συλλογές έργων τέχνης και αρχαιοτήτων : τίποτα δεν διέφυγε της καταστροφής. Έγιναν καταστροφές σε τόσο μεγάλο βαθμό που μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν «πολιτιστική εκκαθάριση». Η πολιτιστική εκκαθάριση είναι η συστηματική και πλήρης καταστροφή της κληρονομιάς λαών και χωρών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η Τουρκία επιθυμεί, μέσω αυτής της πολιτικής, να εξαλείψει τον χαρακτήρα αυτού του τμήματος του κυπριακού εδάφους, στην προσπάθεια να δικαιολογήσει τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολιτικής το οποίο είδε τη δημοσιότητα πρόσφατα (The Financial Times, 14.09.2007), είναι αυτό της Εκκλησίας της Αγίας Αναστασίας στη Λάπηθο. Η Εκκλησία του 19ου αιώνα, μετετράπη σε ξενοδοχείο με πισίνα και καζίνο.Χαράλαμπος ΠΕΤΕΙΝΟΣ
Σύμβουλος Τύπου
Υπηρεσία Τύπου Πρεσβεία Κύπρου στο Παρίσι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου