Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Παραιτήθηκε η Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής Άννα Ροκοφύλλου. "Δεν είναι δυνατόν να δίνουμε για site 2 εκατ." !!!

Αναταράξεις στην παράταξη του Περιφερειάρχη Γ. Σγουρού, προκαλούν οι αποκαλύψεις για το κόστος της τουριστικής προβολής της Περιφέρειας Αττικής. Χθες παραιτήθηκε η εντεταλμένη σύμβουλος Τουρισμού και Περιφερειακή Σύμβουλος Άννα Ροκοφύλλου.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το aftodioikisi.gr  σε παραιτήσεις της Α. Ροκοφύλλου από τη θέση της εντεταλμένης συμβούλου Τουρισμού και του Σπ. Σπυρίδωνα (πρώην Γ.Γ. της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος)   από την Επιτροπή Τουρισμού, οδήγησε η (ανεξήγητη;) επιμονή του περιφερειάρχη Γ. Σγουρού να περάσει «εδώ και τώρα» και χωρίς αλλαγές, από το περιφερειακό συμβούλιο, την  σύμβαση των 8,5 εκατ. ευρώ για την τουριστική προβολή της Αττικής.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την υπερψήφισή της σύμβασης μόνον από τους συμβούλους της πλειοψηφίας και τον Γρ. Ψαριανό της ΔΗΜ.ΑΡ., ακόμη και πολλοί  από αυτούς  που ψήφισαν υπέρ έκαναν λόγο για «πύρρεια νίκη» του περιφερειάρχη, καθώς τα όσα ακούστηκαν κατά τη διάρκεια της πεντάωρης συζήτησης ήταν αποκαλυπτικά.
Στην ομιλία της η Άννα Ροκοφύλλου, κόρη του τ. υπυοργού και βουλευτή Αιτωλ/νίας Χρήστου Ροκόφυλλου, πρώτη σε σταυρούς περιφερειακή σύμβουλος της παράταξης Σγουρού εξήγησε ότι υποβάλλει την παραίτησή της γιατί αν και αρμόδια δεν υπήρξε καμία συνεργασία της εταιρείας  μαζί της («όταν ζήτησα να συνεργαστώ βρήκα κλειστές πόρτες», τόνισε),  προβλέποντας ότι  «μια εταιρεία που δεν συνεργάστηκε ποτέ με τη διεύθυνση  Τουρισμού δεν θα συνεργαστεί  ούτε από εδώ και πέρα».
Παράλληλα ζήτησε μετ' επιτάσεως να συγχρονιστούν οι τιμές με τη σημερινή πραγματικότητα: «Δεν είναι δυνατόν να δίνουμε για ένα site 2 εκατ. ευρώ» και από τα 7 εκατ. ευρώ συνολικά (σ.σ. προ ΦΠΑ) μόνο τα 2 εκατ. να δίνονται σε διαφήμιση.  «Κοιτάξτε να αλλάξετε τις δράσεις σας», είπε απευθυνόμενη προς τους δέκα (!) εκπροσώπους της Mc Cann Erickson, προσθέτοντας ότι «δίνονται 1 εκατ. ευρώ για συμμετοχή σε εκθέσεις και ακόμη σχεδόν 1 εκατ. ευρώ για έντυπα τη στιγμή που είναι γνωστό ότι τέτοιου είδους δράσεις έχουν ελάχιστη αποτελεσματικότητα»
Σπ.  Σπυρίδων:  Τα κόστη είναι μιας άλλης εποχής

Στο ίδιος μήκος κύματος κινήθηκε και ο πρώην περιφερειάρχης, πρώην δήμαρχος Πόρου και νυν περιφερειακός σύμβουλος της μείζονος αντιπολίτευσης Σπ. Σπυρίδων ο οποίος κατήγγειλε ότι  «δεν συνεκλήθη  ποτέ η Επιτροπή Τουρισμού για το θέμα της τουριστικής προβολής». Μάλιστα, είχε έντονη λογομαχία με τον περιφερειάρχη Γ. Σγουρό  όταν ο τελευταίος υποστήριξε  ότι η τουριστική προβολή είναι έργο του ΕΣΠΑ και γι' αυτό παρακολουθείται μόνο από τη συγκεκριμένη διεύθυνση (!), τονίζοντας του ότι οι ισχυρισμοί του είναι απαράδεκτοι.
Επιπλέον ο κ. Σπυρίδων στηλίτευσε τα υπέρογκα κόστη που «έχουν σχέση με μία άλλη εποχή όταν οι αμοιβές ήταν  τελείως διαφορετικές .  Δεν είναι  δυνατόν να πληρώνουμε 2 εκατ. ευρώ για δράσεις μέσω του Διαδικτύου», είπε χαρακτηριστικά.
Νωρίτερα ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Β. Κικίλιας είχε καλέσει σε όλους τους τόνους τον περιφερειάρχη να αποσύρει τη σύμβαση και να τη φέρει σε ένα μήνα για να ξαναδούν από την αρχή εκπρόσωποι των παρατάξεων κι φορείς του τουρισμού τα κόστη και τις δράσεις. Ωστόσο, η απάντηση του Γ. Σγουρού ήταν αρνητική: «Δεν υπάρχει καμία αναβολή. Αν θέλει η υπουργός (Τουρισμού) ας την απορρίψει».
Τι συμβαίνει στους τουρκικούς προορισμούς.
ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΝΩ ΧΑΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΣΑΙΖΟΝ,  ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ Ο ΤΟΥΡΚΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ, ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΙΑ ΠΛΗΡΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΩΡΕΑΝ. ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ ΣΤΑ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΠΟΤΣΙΓΑΡΟ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ ΤΣΙΧΛΑ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ. ΟΛΑ ΛΑΜΠΟΥΝ, ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΣΕ ΣΤΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ. ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ. ΕΤΣΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΘΕΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΕΝΩ Η ΒΟΡΕΙΑ ΑΦΡΙΚΗ ΕΧΕΙ ΑΠΟΛΕΣΕΙ ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΕΜΦΥΛΙΩΝ ΣΥΡΡΑΞΕΩΝ ΕΜΕΙΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΤΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΗ ΠΤΩΣΗ.

ΤΑ ΤΑΞΙ ΣΤΗ ΡΟΔΟ Η ΚΑΛΥΤΕΡΑ Η ΕΠΙΒΙΒΑΣΗ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ!!!
Με αφορμή επίσης την απίστευτη επαγγελματική συμπεριφορά των Τούρκων οδηγών ταξί, θα πρέπει να πούμε ότι αντίστοιχος οδηγός Ταξί ελληνάρας στη Ρόδο που ανέλαβε να μεταφέρει λιπόθυμη φοιτήτρια στο Νσοκομείο, όταν αυτή έκανε εμετό την κατέβασε κάτω, της πήρε το φοιτητικό πάσο και την αστυνομική της ταυτότητα και απαίτησε χρήματα για τον καθαρισμό του ταξί λαμβάνοντας εκβιαστικά 70 ευρώ. Τότε επέστρεψε το πάσο και την ταυτότητα. Ευτυχώς η άτυχη κοπέλα μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Ρόδου όπου έτυχε 6ήμερης περίθαλψης. Αλήθεια δεν ξέρω αν θα επιθυμούσε να κάνουν το ίδιο στο γιό του, στρατιώτη στον Αυλώνα. Τα στοιχεία του παραπάνω ερπετού και κτήνους που αυτοαποκαλείται ελληνάρας επαγγελματίας στη διάθεσή σας.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Η Βίκυ Σταμάτη της διπλανής πόρτας


ΤΗΣ ΕΛΕΝΑΣ ΑΚΡΙΤΑ
Μέχρι τώρα δεν ασχοληθήκαμε με την περίπτωση Ακη Τσοχατζόπουλου για δύο λόγους.
Πρώτος, η γνωστή ρήση «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται», κάτι που η γράφουσα απεχθάνεται.
Δεύτερος λόγος, η βαθιά μας πεποίθηση ότι όπως η φοροδιαφυγή δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στον Τόλη Βοσκόπουλο, έτσι και η διαπλοκή δεν αρχίζει και δεν τελειώνει στον Ακη Τσοχατζόπουλο. Και δεν υπάρχει χειρότερο από τους δούρειους ίππους που κρύβουν μέσα τους φοροφυγάδες και διαπλεκόμενους ών ουκ έστιν αριθμός. Ομως και να θέλεις να αγιάσεις, τι διάολο πια, κάπου κολάζεσαι! Γιατί όλα έχουν ένα όριο! Και η οικογένεια Τσοχατζοπούλου αυτό το όριο το πέρασε και το προσπέρασε προ πολλού. Ακούσαμε τα μεγαλύτερα ψέματα, τις πιο γελοίες δικαιολογίες, ακούσαμε τα τέρατα. Και η κατάθεση του Νικόλαου Ζήγρα απλώς επικύρωσε την οργή μας. Και επιβεβαίωσε όσα ήδη υποψιαζόμασταν: Οι «αμνοί του Θεού» - πρώτη σύζυγος, δεύτερη σύζυγος και κόρη Τσοχατζόπουλου - γνώριζαν τα πάντα για τα πάντα.Ειδικά, η Βίκυ Σταμάτη είναι ιδιάζουσα περίπτωση. 'Οπως δήλωσε στη συνέντευξή της, δεν είναι παρά η «μέση Ελληνίδα με κάποια οικονομική άνεση». Και υπερθεμάτισε η μητέρα της: «Η Βίκυ είχε κάποιο όνομα και ζούσε ανάλογα». Διερωτάται βέβαια κανείς πώς απέκτησε αυτό το όνομα η «Βίκυ»; Τι είχε πετύχει η «Βίκυ» στη ζωή της; Ηταν η «Βίκυ» μια καταξιωμένη επιστήμων; Ηταν η «Βίκυ» μια σπουδαία καλλιτέχνιδα; Ηταν η «Βίκυ» μια πετυχημένη επιχειρηματίας; Ή, έστω, ήταν η «Βίκυ» μια απλή γυναίκα εργαζόμενη, που στηρίζει την οικογένειά της και μεγαλώνει τα παιδιά με αξιοπρέπεια μέσα από τον καθημερινό της μόχθο;Με κανέναν από τους παραπάνω τρόπους δεν έκανε «όνομα η Βίκυ». Η «Βίκυ έκανε όνομα» ως η πολυέξοδη σύζυγος ενός μεγάλης ηλικίας κροίσου πολιτικού. Η «Βίκυ έκανε όνομα» στα καταστήματα του Κολωνακίου, στους μασέρ, στους μακιγέρ, στους αμπιγέρ και στα ταγέρ. Η «Βίκυ έκανε όνομα» ως... ταυτόσημη της χλιδής, της αρχοντοχωριατιάς, της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Η «Βίκυ» δεν είναι διάσημη. Η «Βίκυ» είναι διαβόητη. Και όποιος θέλει ας ψάξει να βρει στο λεξικό τη θεμελιώδη διαφορά αυτών των δύο λέξεων.Και τώρα ζητάει να αποφυλακιστεί. Μάλιστα. Πολύ ωραία. Δικηγόρο δεν με λες, αλλά προσπαθώ να κατανοήσω τα νομικά επιχειρήματα αυτού του αιτήματος: 
1. Είναι μητέρα ανήλικου παιδιού. Ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Οι φυλακές γεμάτες από γονείς ανηλίκων που τα περισσότερα βρίσκονται στο έλεος του Θεού! Σαφώς και το παιδάκι δεν φταίει σε τίποτα. Από κεί που ζούσε μια πλούσια και προστατευμένη ζωή, ξαφνικά ο μικρόκοσμός του κατέρρευσε. Ομως οι γονείς δεν το πήραν στον λαιμό τους; Οι γονείς δεν όφειλαν να σκεφτούν το παιδί τους; Να προβλέψουν πως οι πράξεις τους θα μπορούσε να το οδηγήσουν στη δεινή θέση που τελικά το οδήγησαν; Και για να τελειώνουμε, ας θεσπιστεί ένας νόμος που να λέει ότι θα φυλακίζονται μόνο οι ένοχοι που έχουν παιδιά 18+! 
2. Δηλώνει ότι αν δεν την αποφυλακίσουν θα αυτοκτονήσει. Αυτό πια κι αν είναι νομικό επιχείρημα βαρβάτο: Οποιος συλλαμβάνεται, αντί να προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητά του, ας λέει ένα «αν δεν μ' αφήσετε ελεύθερο θα σκοτωθώ», τον αφήνουμε, φεύγει, να περάσει ο επόμενος. 
3. Δηλώνει ψυχίατρος ότι πάσχει από «ναρκισσισμό». Συγγνώμη κιόλας, αλλά εγώ αν έπασχα από ναρκισσισμό θα το έκανα γαργάρα. Τι διαταραχή κι αυτή! Διαβάζω στο περιοδικό «Αρμονία», τεύχος 42/2003, ποια τα βασικά χαρακτηριστικά των ατόμων αυτών:Εντονη αίσθηση σπουδαιότητας και μεγαλείου που έχουν για τον εαυτό τους. Εντονη η ανάγκη τους για θαυμασμό. Αδυναμία να αναγνωρίσουν και να νιώσουν τις επιθυμίες, τις ανάγκες και τα αισθήματα των άλλων. Φαντασιώνονται ιδιαίτερη επιτυχία, δύναμη, εξυπνάδα, ομορφιά. Πιστεύουν ότι είναι μοναδικά και ξεχωρίζουν, και θα πρέπει και οι συναναστροφές τους να είναι ισάξιες. Πιστεύουν ότι οι άλλοι θα πρέπει να ακολουθούν ή να συμμορφώνονται στις δικές τους προσδοκίες.Εκμεταλλεύονται τους άλλους προκειμένου να πετύχουν τους σκοπούς τους. Συχνά φθονούν τους άλλους ή πιστεύουν ότι οι άλλοι τους φθονούν. Εμφανίζουν αλαζονική, υπεροπτική συμπεριφορά ή στάση.Αυτή είναι η Βίκυ Σταμάτη της διπλανής μας πόρτας. Τώρα, αν αποτελούν αυτά λόγο αποφυλάκισης ή όχι - δεν θα το κρίνουμε εμείς. Και εν πάση περιπτώσει, αυτό θα το μάθουμε σύντομα... Θα μάθουμε σύντομα αν η Βίκυ Σταμάτη της διπλανής μας πόρτας μετακομίσει και πάλι στη... διπλανή μας πόρτα! 
ΥΓ 1: Ο Τσοχατζόπουλος, που φωνάζει και οδύρεται για το ανήλικο παιδί του, δεν είδα πουθενά να πράττει το ίδιο για τα τρία ανήλικα εγγόνια από την κόρη του - που μάλιστα είναι και ανύπαντρη μητέρα. 
ΥΓ 2: Καλά όλα αυτά, καλά ποιος μπήκε φυλακή, ποιος κατέθεσε, ποιος έκαψε ποιον, ποιος είναι νάρκισσος και ποιος είναι γαρίφαλο - αλλά τα λεφτά (τα λεφτά που ξόδευαν αυτοί και ανήκουν σε εμάς) πότε θα τα πάρουμε πίσω;

Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΣΩΧΩΡΙΤΗ. ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ

ΤΟ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΣΩΧΩΡΙΤΗ

Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΕΝΑ ΜΝΗΜΕΙΟ 

 ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ http://www.epoxi.gr/Themata/themata22.htm

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ, συγκεκριμένα το Υπουργείο Πολιτισμού αγόρασε το 1988 από τον τότε ιδιοκτήτη του την οικία Σωχωρίτη, το λεγόμενο "Αρχοντικό Σωχωρίτη" που βρίσκεται στην οδό Κακαβιά 9. Ήδη προηγουμένως από το 1979 είχε χαρακτηρισθεί διατηρητέο ως ιστορικό μνημείο τέχνης διότι είναι αξιόλογο δείγμα της αστικής αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα και τα εσωτερικά διακοσμητικά του στοιχεία αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα της λαϊκής τέχνης της περιόδου αυτής. Πράγματι το κτίριο αυτό όχι μόνο λόγω από αρχιτεκτονικής απόψεως αλλά και λόγω της εσωτερικής διακόσμησης, αποτελεί ένα σπάνιο μνημείο για την τοπική ιστορία του Αγρινίου, δεδομένου ότι τα παλαιά κτίρια που άφησαν οι Τούρκοι κατεστράφησαν. Δυστυχώς το κτίριο τούτο παραμένει ασυντήρητο και κινδυνεύει να διαβρωθεί και να καταρρεύσει. Κατωτέρω παραθέτουμε ορισμένα περιγραφικά στοιχεία από την πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική μελέτη του αρχαιολόγου Νίκου Καπώνη με τίτλο "Δύο μνημεία του Αγρινίου του 19ου αιώνα: Ο Άγιος Χριστόφορος και το αρχοντικό Σωχωρίτη", που παρουσιάστηκε στην ημερίδα "Η μνήμη του Επαρχιακού αστικού τοπίου: Το Αγρίνιο μέχρι τη δεκαετία του '60" που διοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων την 23-9-2000 και δημοσιεύτηκε το 2003.
 
"..... Δυστυχώς ιστορικά στοιχεία για το κτίριο δεν είναι γνωστά. Γνωρίζουμε μόνο ότι αποτελούσε ιδιοκτησία της γνωστής αγρινιώτικης οικογένειας των Σωχωριταίων που μάλλον μετοίκησαν στο Αγρίνιο μετά την Επανάσταση του 1821 από τα Σωχώρια της Ευρυτανίας. Ως πρώτος ιδιοκτήτης κτήτορας του αρχοντικού φέρεται ο Αθανάσιος Σωχωρίτης. Από το συγκρότημα του Αρχοντικού σήμερα σώζεται μόνο τμήμα του ψηλού, οχυρωμένου με τυφεκιοθυρίδες,περιβόλου, ύψους 2 περίπου μ., το οποίο διατηρείται στη βόρεια και δυτική πλευρά και η κεντρική οικία κτισμένη με εμφανή οχυρωματική διάθεση. Αρχικά ο περίβολος περιέβαλε το κτίριο και εκτεινόταν πιθανότατα μέχρι την οδό Μπαϊμπά νότια και μέχρι την οδό Κακαβιά ανατολικά. Στην πλευρά αυτή ανοιγόταν η κεντρική θύρα του περιβόλου με μεγάλη τοξωτή είσοδο – που κατεδαφίστηκε πριν λίγα χρόνια-, ενώ μικρότερη πυλίδα ανοιγόταν πιθανότατα και στη νότια πλευρά. Ο περίβολος ήταν μάλλον οχυρωμένος με τυφεκιοθυρίδες σε όλη την περίμετρο του,όπως υποδεικνύει η παρουσία τους στο σωζόμενο τμήμα του περιβόλου.
Η οικία φαίνεται ότι έχει διαμορφωθεί σε δύο φάσεις. Η αρχική, που καταλαμβάνει και τον όγκο του κτιρίου στη Βορειοδυτική πλευρά του οικοπέδου, έχει ορθογώνια κάτοψη διαστάσεων 12x10,30 μ. Σε δεύτερη φάση στη Βόρεια πλευρά προστίθεται πυργοειδής επέκταση, λιθόκτιστη κάτω και πλινθόκτιστη με ξύλινο οπλισμό πάνω, που εξέχει του οικείου τμήματος του περιβόλου.Εσωτερικά ο αρχικός πυρήνας του κτιρίου διαρθρώνεται σε τρεις ορόφους. Το ισόγειο αποτελείται από δύο ανισοϋψή επίπεδα. Σχεδόν το μισό εμβαδόν του κτιρίου καταλαμβάνεται από τον ημιυπόγειο ενιαίο αποθηκευτικό χώρο-«κατώι», που φωτίζεται με μεγάλα σιδηρόφρακτα ορθογώνια παράθυρα. Το υπόλοιπο τμήμα του ισογείου αποτελείται από τον ευρύ εσωτερικό χώρο της ανατολικής θύρας, την κτιστή σκάλα και ένα μεγάλο δωμάτιο πίσω από τη σκάλα. Σε δεύτερο επίπεδο, στο ύψος της οροφής του υπογείου, σχηματίζεται ημιόροφος αποτελούμενος από δύο μεγάλα δωμάτια ακριβώς πάνω από το υπόγειο και ένα ακόμα δωμάτιο, στο επίπεδο του πλατύσκαλου της σκάλας. Μεταξύ των δύο δωματίων μεσολαβεί διάδρομος που οδηγεί από την υπερυψωμένη νότια είσοδο στο πλατύσκαλο της σκάλας. Συνήθως, σε ανάλογα παραδείγματα ορόφων παρόμοιων οικιών, στο μεσοπάτωμα ή «μετζοπάτωμα»στεγαζόταν ο αργαλειός της οικογένειας..
Η ξύλινη σκάλα οδηγεί στον όροφο της οικίας, ο οποίος αποτελούσε και το κύριο ενδιαίτημα της οικογένειας. Περιφερειακά του πλατύσκαλου διαδρόμου ανοίγονταν αρχικά τέσσερα δωμάτια που χρησίμευαν για την κοινωνική και ιδιωτική ζωή των ιδιοκτητών (σαλόνι, «χειμωνιάτικο», υπνοδωμάτια κ.λπ.), τα οποία φωτίζονται με μεγάλα παράθυρα που σχηματίζουν κόγχες στο εσωτερικό.  Στο ανώτερο τμήμα του νεότερου πρόσθετου πυργοειδούς προσκτίσματος σχηματίζονται τρεις χώροι που περιλαμβάνουν το αποχωρητήριο, ένα μικρό χώρο, και την κουζίνα της οικίας. Η τοποθέτηση των χώρων αυτών γίνεται συνήθως εξωτερικά από την κάτοψη του κτιρίου, για να εξυπηρετηθεί η απομάκρυνση των λυμάτων αλλά και για την απομάκρυνση των χώρων αυτών από τα ενδιαιτήματα της οικογένειας για λόγους υγιεινής.Αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι στο χώρο υποδοχής του ορόφου και στα δύο μεγάλα νότια επίσημα δωμάτια, οι ξύλινες οροφές φέρουν πλούσιο γραπτό διάκοσμο, με ποικίλες επιρροές από την προεπαναστατική παράδοση αλλά και τις νέες τάσεις του 19ου αιώνα.
Στο «σαλόνι» στο κέντρο της οροφής, σχηματίζεται μεγάλο ξυλόγλυπτο με γεωμετρική διαμόρφωση και γραπτό στεφάνι ανθέων το οποίο περιβάλλεται από πλαίσια που φέρουν διάκοσμο χρυσών ακτινωτών άστρων ή «ήλιων». Στην περίπτωση αυτή η διακόσμηση απηχεί περισσότερο παραδοσιακά πρότυπα της ύστατης μεταβυζαντινής περιόδου, με περισσότερο «ανατολίτικο» πνεύμα κυρίως στον κατασκευαστικό τομέα. Στα επιμέρους όμως διακοσμητικά στοιχεία του γραπτού διακόσμου παρατηρούνται οι επιρροές νεοκλασικών προτύπων του 19ου αιώνα, που επηρεάζονται άλογες τάσεις στη Β. Ευρώπη με κύριο χαρακτηριστικό την αναβίωση αρχαίων συμβόλων π.χ. οκτάκτινου ήλιου.
Στον προθάλαμο το ταβάνι αποτελείται από τετράγωνα ξύλινα φατνώματα με διάκοσμο χρυσέ-' άστρων-»ήλιων». Στο άλλο μεγάλο δωμάτιο ρεαλιστικά ζωγραφισμένα μπουκέτα λουλουδιών ΐ τετράγωνα πλαίσια-φατνώματα κοσμούν την οικεία οροφή. Η διαμόρφωση των φατνωματικών αυτών οροφών παραπέμπει σε νεοκλασικά πρότυπα του 19ου αιώνα που επηρεάζονται από ανάλογες τάσεις στη Β. Ευρώπη. Κύριο χαρακτηριστικό των τάσεων αυτών είναι η αναβίωση αρχαίων διαμόρφωση των φατνωμάτων αλλά και τα αρχαΐζοντα σύμβολα, (π.χ. του ήλιου) αλλά και αναγεννησιακών προτύπων (π.χ. ανθοδέσμες πολύχρωμων λουλουδιών). Ο ρυθμός αυτός απηχεί τάσεις που προέρχονται από την επίσημη τάση της αρχιτεκτονικής διακοσμητικής στην Αθήνα και εξαπλώνονται στην επαρχία του ελληνικού Βασιλείου στα μέσα του αιώνα.
Στους υπόλοιπους χώρους οι οροφές είναι απλούστερες και αποτελούνται από πλατιές σανίδες, που ενώνονται με ξύλινα αρμοκάλυπτρα-«κορδόνια». Η μετάβαση από τις κάθετες επιφάνειες των τοίχων στις οριζόντιες επιφάνειες των οροφών γίνεται με τη βοήθεια κοίλων επιφανειών, «των τραχηλωμάτων», κάτω από την επίδραση δυτικών και νεοκλασικών προτύπων του 18ου και 19ου αιώνα.
Η εσωτερική διαμόρφωση του πυρήνα αυτού φανερώνεται εξωτερικά με τη διάταξη των ανοιγμάτων. Στην ανατολική πλευρά, στο επίπεδο της μεγάλης τοξωτής εισόδου με τη βαριά δίφυλλη πόρτα, ανοίγεται το παράθυρο του ημιυπόγειου κατωγίου. Στο επίπεδο του ημιορόφου ανοίγονται ορθογώνια παράθυρα με οριζόντια ανώφλια, κουφιστικά ημικυκλικά τόξα και μικρότερο σιδηρόφρακτο ορθογώνιο παράθυρο πάνω από τη θύρα.
Πάνω από το παράθυρο σχηματίζεται «καταχύτρα» ή «ζεματίστρα» για την ενίσχυση της άμυνας της θύρας. Η καταχύτρα είναι εν μέρει χωνευτή: μέσα στον τοίχο, ενώ εξωτερικά στηρίζεται σε δύο γεισίδες. Το στόμιο της ανοίγεται στο κατώτερο τμήμα του ανατολικού παραθύρου του βορειοανατολικού δωματίου του ορόφου.
Τέλος, στον όροφο ανοίγονται, συμμετρικά τοποθετημένα, από δυο ορθογώνια παράθυρα με οριζόντια λίθινα λοξότμητα ανώφλια και κουφιστικά ημικυκλικά τόξα και ενδιάμεση ίδιας μορφολογίας πόρτα,
ηη η οποία οδηγεί στον νεότερο τσιμεντένιο εξώστη καταλαμβάνοντας τη θέση μάλλον και όμοιου παραθύρου ή εξόδου στον αρχικό ξύλινο εξώστη.
Στη νότια πλευρά δεσπόζει εξωτερικά μεγάλη δεκάβαθμη πέτρινη κλίμακα με τοξωτή καμάρα οδηγεί στην οικεία υπερυψωμένη θύρα. Και στην πλευρά αυτή η εσωτερική διάταξη της οικίας; φανερώνεται με τις σειρές των παραθύρων που υποδηλώνουν την ύπαρξη των ορόφων, γεγονός που ισχύει και για τις άλλες δυο σχετικά αθέατες πλευρές του κτιρίου. Τέλος, το κτίριο στεγάζεται με τετράκλινη κεραμοσκεπή, από την οποία προβάλλει η καπνοδόχος της εστίας του άνω ορόφου.
Το κτίριο είναι δομημένο με τη γνωστή πρασινωπή εγχώρια ψαμμιτική πέτρα που κτίζεται με τη βοήθεια ασβεστοκονιάματος. Στις γωνίες, στα φατνώματα των σιδηρόφρακτων ορθογώνιων παραθύρων και στα περιθυρώματα των εισόδων και των ανοιγμάτων, οι πέτρες είναι λαξευμένες σε ορθογώνιους λιθόπλινθους. Τα κουφιστικά ημικυκλικά τόξα των θυρών και των παραθύρων σχηματίζονται επίσης με λαξευμένους θολίτες. Αντίθετα, στις επιφάνειες των όψεων η δόμηση γίνεται με αδρά κατεργασμένες πέτρες σχεδόν σε οριζόντιες στρώσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες των προηγούμενων ιδιοκτητών κτίστηκε μάλλον από συνεργείο ηπειρωτών κτιστών.
Η έντονη οχυρωματική φύση του συγκροτήματος και του κτιρίου -μοναδική ανάμνηση των οχυρωμένων οικιών των Οθωμανών προυχόντων του Βραχωριού- φανερώνεται από την ύπαρξη των τυφεκιοθυρίδων στο νότιο τμήμα του περιβόλου, των τυφεκιοθυρίδων που ανοίγονται στους τοίχους του κατωγίου και εκατέρωθεν των θυρών, την ενίσχυση της ανατολικής θύρας με εγκάρσια «μπάρα» και από την κτιστή «καταχύτρα» πάνω από τη Βόρεια είσοδο. Δυστυχώς, η κατεδάφιση του υπολοίπου περιβόλου και της πιθανότατα ισχυρής και οχυρωμένης επίσης αυλόπορτας δεν επέτρεψε τη διάσωση των στοιχείων της συνολικής οχύρωσης της οικίας.
Μοναδικό βέβαιο χρονολογικό στοιχείο αποτελεί η εγχάρακτη επιγραφή στο υπέρθυρο του ανατολικότερου παραθύρου της Βόρειας πλευράς του ορόφου που αναφέρει τη χρονολογία 1872. Σύμφωνα όμως με πληροφορίες των προηγούμενων ιδιοκτητών, κτίστηκε μάλλον στις αρχές της δεκαετίας του 1840. Η παραπάνω μαρτυρία επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι η βορειοανατολική κτιρίου, η οποία περιλαμβάνει και το παράθυρο με τη χρονολογία 1872, αποτελεί μεταγενέστερη επέμβαση, όπως αποδεικνύει η διαφορετική μορφή της τοιχοποιίας, η οποία βάσει της επιγραφής χρονολογείται επακριβώς. Στην ίδια φάση πρέπει μάλλον να ανάγεται και η πρόσθεση της πυργοειδούς επέκτασης προς τα Βόρεια που εκτείνεται και υπερκαλύπτει τον περίβολο, κάτι που είναι δυνατόν να γίνει μόνο στη φάση μιας περιόδου ησυχίας, όπως ήταν το τρίτο τέταρτο του 19ου αιώνα."
..ΜΑΚΗΣ ΓΟΥΒΕΛΗΣ (AGRINIO NEWS): Μετά από 24 χρόνια αυτό το σημαντικό και πανέμορφο κτίριο, χρόνο με τον χρόνο  καταρρέει χωρίς να έχει γίνει η παραμικρή προσπάθεια να συντηρηθεί και να αξιοποιηθεί. Πριν δύο χρόνια περίπου ακούστηκε ότι το Υπουργείο Πολιτισμού αποφάσισε να το συντηρήσει. Φυσικά μέχρι σήμερα δεν έγινε τίποτα. Το μόνο που έγινε είναι μια παμπάλαια σκαλωσιά και κάποιος καθαρισμός στον εξωτερικό χώρο. Το μόνο που έκανε το Υπουργείο είναι η τοποθέτηση μιας πινακίδας που ονομάζει ιστορικό μνημείο της πόλης το αρχοντικό. Έτσι αυτό το ιστορικό μνημείο για την πόλη και την ιστορική μνήμη «αργοπεθαίνει» μέρα με την μέρα.Ήδη ο τεράστιος φοίνικας της αυλής που στόλιζε το αρχοντικό  είναι κατάξερος και σύντομα  θα καταρρεύσει. Στα 24 χρόνια από την αγορά του Αρχοντικού, πολλές φορές τα Μ.Μ.Ε. της πόλης αναφέρθηκαν στην περίπτωση, χωρίς να μπορέσουν να συγκινήσουν κανέναν υπεύθυνο.Φυσικά όπως ήδη αναφέραμε  δεν είναι το μόνο διατηρητέο κτίριο, που το έχουμε αφήσει στην τύχη του, αλλά το δραματικό ερώτημα παραμένει. Τι έκαναν οι αρμόδιοι γι αυτό το κτίριο του κράτους; Τι έκαναν οι πολιτικοί και οι δημοτικοί άρχοντες;.....΄¨


Κυριακή 1 Ιουλίου 2012

Λεφτά υπάρχουν….


Της Βάσιας Μπαριάμη*
Σκοντάφτοντας πάνω σε αυτό το επιστημονικό άρθρο, αναπόφευκτα θαρρώ φέρνει κάνεις στο μυαλό του την ιστορική πλέον αναγγελία του πρώην Πρωθυπουργού. Η επιστήμη ίσως έχει και εδώ μια πιθανή εξήγηση!
Οικονομολόγοι/συμπεριφοριολόγοι του Πανεπιστημίου της Βόννης κάνουν λόγο για μια διανοητική κατάσταση που ορίζουν ως «ψευδαίσθηση χρήματος». Πρόκειται για την αδυναμία των ανθρώπων να δουν πέρα από τις απόλυτες τιμές, την πραγματική αγοραστική δύναμη των χρημάτων τους. Καταφέρνουν δε να αποδείξουν ότι η σκέψη και μόνο του χρήματος διεγείρει κέντρα του εγκέφαλου που είναι υπεύθυνα για την αίσθηση ευχαρίστησης, πληρότητας και ανταμοιβής.
 Σιγά τη διαπίστωση, θα σκεφτούν οι φίλοι αναγνώστες που ζουν με γνώμονα το «Ψωνίζω άρα υπάρχω» και βγαίνουν οπλισμένοι με τις πιστωτικές για «shopping therapy» μετά από μια δύσκολη μέρα στη δουλειά! Μια σύντομη όμως ιστορική αναδρομή θα έρθει να πείσει τους σκεπτικιστές ότι η εύρεση επιστημονικών αποδείξεων για το «προφανές», ήταν ανέκαθεν πονοκέφαλος για τους σοφούς (βλέπε Νεύτωνας-βαρύτητα, Γαλιλαίος-«…και όμως γυρίζει» κ.α).
Οι Weber et.,al PNAS 2009 στο άρθρο τους ορίζουν την «ψευδαίσθηση χρήματος» ως μια παρέκκλιση από την αποδεκτή λογική, που θέλει τους πολίτες να  έχουν συνείδηση της πραγματικής αγοραστικής δύναμης των χρηματικών τους απολαβών.
Εικοσιτέσσερις (24) εθελοντές ηλικίας 21-32 ετών έλαβαν μέρος σε μια σειρά απλών ερωτήσεων. Προηγουμένως τους είχε ζητηθεί να αξιολογήσουν οικονομικά ως πλεονεκτικές ή όχι, μια σειρά οικονομικών καταστάσεων προκειμένου να διαπιστωθεί αν μπορούσαν να κατανοήσουν στην πράξη οικονομικές έννοιες, όπως πραγματική αγοραστική δύναμη, πληθωρισμός κ.α.
 Στο τέλος των ερωτήσεων τους ανακοινωνόταν ο μισθός που κέρδισαν . Ο μισθός ήταν είτε ψηλός, είτε χαμηλότερος κατά 50% και οι εθελοντές έπρεπε να ξοδέψουν τα χρήματα επιλέγοντας από δύο καταλόγους προϊόντα όπως CDs, DVDs, ηλεκτρονικές συσκευές, βιβλία, κ.ά. Οι κατάλογοι διέφεραν μόνο στις τιμές, οι οποίες ήταν 50% χαμηλότερες στους εθελοντές με τους 50% χαμηλότερους  μισθού.
Οι ερευνητές χρησιμοποιούν αξονική τομογραφία (fMRI) για να δείξουν ότι στους εθελοντές με τους μεγαλύτερους μισθούς παρατηρείται εντονότερη δραστηριότητα στα κέντρα εκείνα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για αισθήματα ευχαρίστησης και ανταμοιβής, παρότι η αγοραστική δύναμη τόσο των υψηλόμισθων όσο και των χαμηλόμισθων είναι ίδια. Ο επικεφαλής καθηγητής κος Φοκ (Falk) τονίζει την σημασία των αποτελεσμάτων αυτών μιας και πρώτη φορά η οικονομική θεωρία της «ψευδαίσθησης χρήματος» επιβεβαιώνεται πειραματικά με αξονική τομογραφία και όχι μόνο με απλά ερωτηματολόγια.
Αυτό που μας λέει λοιπόν η έρευνα είναι πως, ενθουσιαζόμαστε από τα αριθμητικά ψηφία και όχι από την πραγματική αγοραστική δύναμη που έχουν αυτοί οι αριθμοί-χαρτιά στα χέρια μας.
Αν και δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω την έρευνα που δημοσιεύεται και σε ένα από τα εγκυρότερα επιστημονικά περιοδικά (PNAS) link, μου γεννιέται αναπόφευκτα (με μια δόση χιούμορ πάντα) το εξής ερώτημα: Μπορεί οι λίγοι μεν, αντιπροσωπευτικοί δε, εθελοντές που έλαβαν μέρος στην εν λόγω έρευνα να υποβλήθηκαν σε εξετάσεις που απέκλειαν τυχόν νευρολογικές ή ψυχιατρικές διαταραχές, όμως για τσιγκουνιά ελέχθησαν? Μήπως δηλαδή η νεοορισθείσα «ψευδαίσθηση χρήματος» δεν είναι ακριβώς ψευδαίσθηση για κάποιους, κατά τη λογική: Καλυτέρα να αποταμιεύω ένα υψηλό μισθό… Δεν ξοδεύω που δε ξοδεύω τίποτα!
* Η Βάσια Μπαριάμη είναι Βιολόγος και υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κρήτης