Ψήφισαν αργό θάνατο, εκτός αν ρίξουν ΤΩΡΑ τους φόρους

Του Σωτήρη Χιωτάκη

Ψήφισαν αργό θάνατο, εκτός αν ρίξουν ΤΩΡΑ τους φόρους

     Δεν πιστεύω να έχετε αυταπάτες για τις αποφάσεις που έλαβε το Κοινοβούλιο τα ξημερώματα, έτσι;

            Είχαμε να διαλέξουμε - εδώ που μας έφερε η διετία Παπανδρέου, για την οποία ο πρωην πρωθυπουργός θέλει και Νόμπελ - ανάμεσα στον ακαριαίο θάνατο και στον αργό θάνατο, μην αμφιβάλλετε.

            Η ανθρώπινη ύπαρξη τις περισσότερες φορές επιλέγει ενστικτωδώς το δεύτερο. Υπάρχει πάντα μια τάση προς το "ας την βγάλουμε τώρα και βλέπουμε", όσο κι αν ένας οργανισμός εξασθενεί και λιώνει μέρα με την μέρα.

            ¨Ηταν απολύτως λογικό να επιλέξουν οι βουλευτές τον αργό θάνατο. Και είναι εντυπωσιακό - για να πάμε και λίγο στην πολιτική πλευρά του θέματος - ότι πλέον στην Βουλή απεικονίζεται κατά κάποιον τρόπο λαϊκό αίσθημα, με βάση πάντοτε τους κανόνες της ενισχυμένης αναλογικής που ισχύουν από το '74 στην χώρα μας.

            Έχουμε, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, τρία κόμματα μνημονιακά (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Δημοκρατική Συμμαχία)  με ποσοστό συνολικά περί το 42% και 199 έδρες στη Βουλή. Υπερενισχυμένη αναλογική - αν θέλετε - σε κάθε περίπτωση, όμως, κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

            Πάμε όμως πάλι στον αργό θάνατο. Δεν έχω καμία αμφιβολία για τον δρόμο που βαδίζουμε - το γράφω δύο χρόνια τώρα και, φυσικά, όχι μόνο εγώ - είναι μία συνεχής πτώση προς τον γκρεμό με αδιάκοπα κτυπήματα στα βράχια και με βαθιές πληγές από τα κλαδιά που στέλνουν αιματοβαμμένο ένα κορμί στο έδαφος, όπου έρχεται και το τυπικό τέλος.

 ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ! ΜΑ ΚΑΜΙΑ!!!

 Tον Ιούνιο θα χρειαστούμε εκ νέου χρήματα, καθώς αυτά που παίρνουμε τώρα πάνε ΟΛΑ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, κάπου 30 δισ., καθώς και έξι περίπου δισ. για διάφορους τόκους επί των ομολόγων, ενώ τα ομόλογα που λήγουν τον Μάρτη ουσιαστικά θα μας τα καλύψει η δόση που περιμένουμε από το πρώτο Μνημόνιο.

Αν πιστεύει κανείς σώφρων ότι θα επιτύχουμε πρωτογενές πλεόνασμα ώστε να χρηματοδοτούμε τουλάχιστον τις τρέχουσες ανάγκες μας, ας υπολογίσει ότι η χώρα θα πρέπει να επιδοτεί περίπου 200.000 ανέργους περισσότερους σε σχέση με πέρσι, καθώς και να ρίξει χρήματα σε στοιχειώδη κοινωνική πρόνοια (περισσότερα συσίτια, εμβόλια κλπ)- εκτός πια κι αν ο Παπαδήμος, προκειμένου να πιάσει πλεόνασμα, αφήσει κόσμο να πεθαίνει στους δρόμους...

         Τον Ιούνιο, λοιπόν, για να πάρουμε τη νέα δόση του δεύτερου Μνημονίου θα χρειαστούν νέα μέτρα, αφού και πάλι θα έχουμε πέσει εκτός στόχων - ήδη τα έσοδα τον Ιανουάριο κατέρρευσαν - καθώς κανείς δεν έχει να πληρώσει και η οικονομία δεν κινείται. Ποια μέτρα θα είναι αυτά, δεν ξέρω, μπορώ να υποθέσω, όμως, ότι θα μπει πάλι στο τραπέζι το αφορολόγητο, οι αντικειμενικές αξίες, ο 13ος και 14ος μισθός κλπ κλπ.

      Ο αργός θάνατος είναι προφανής. Και μόνο ένα πράγμα μπορεί, αν όχι να τον αποτρέψει, τουλάχιστον να δώσει ένα φως στην άκρη του τούνελ/

            ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΦΟΡΩΝ ΤΩΡΑ! 

        Ο Παπαδήμος γνωρίζει καλύτερα από όλους τη σημασία μιας τέτοιας εξέλιξης. Ας κάνει λοιπόν τον ανασχηματισμό του - πετώντας έξω και αυτούς που ευθύνονται για την τραγωδία - κι ας πάρει τις αποφάσεις του. Να είναι το πρώτο νομοσχέδιο που θα φέρει η κυβέρνηση, να το φέρει μαζί με τους εφαρμοστικούς νόμους του νέου Μνημονίου.

 Δεν υπάρχει καμιά άλλη προοπτική οι Έλληνες να επιβιώσουν, είμαι πιο σίγουρος πια κι από ότι όταν έγραφα πως το Μνημόνιο θα μας οδηγούσε εδώ που μας οδήγησε...