Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή που περιείχε περιστατικά από τη ζωή του, ενώ έγινε αναφορά στην πολύτιμη παρακαταθήκη που άφησε πίσω του ο Νίκος Ξυλούρης μέσα από το έργο του, όσο και μέσα από τη στάση ζωής που ίδιος επέλεξε να τηρήσει μέχρι το τέλος της ζωής του.
Στο αφιέρωμα συμμετείχε το μουσικό σχήμα της «Ανδρομέδας», που απέδωσε έντεχνα και παραδοσιακά τραγούδια του Νίκου Ξυλούρη. Τα τραγούδια ερμήνευσε με ξεχωριστό τρόπο και ευαισθησία ο Στέλιος Νικολάου. Στην «πολίτικη λύρα» ήταν ο Γιώργος Αθανασόπουλος, στα πλήκτρα ο Μένιος Γούναρης και στην κιθάρα ο Παντελής Ντζιάλας.
O Νίκος Ξυλούρης γεννήθηκε στις 7 Ιουλίου 1936 στα Ανώγεια της Κρήτης. Στα πέντε του χρόνια όταν οι Γερμανοί έκαψαν το χωριό του, ξεριζώθηκε από τον τόπο του μαζί με τους υπόλοιπους κάτοικους και μεταφέρθηκαν σε χωριό της επαρχίας Μυλοπόταμου, όπου παρέμειναν μέχρι την απελευθέρωση της Κρήτης. Από πολύ μικρός δείχνει την κλίση του στο τραγούδι και στην λύρα, παρακαλώντας τους γονείς του να του πάρουν μια λύρα και να τον αφήσουν να συνεχίσει την δουλειά του παππού του. Ο πατέρας του ήταν ανένδοτος γιατί ήθελε ο γιος του να σπουδάσει, αλλά με την βοήθεια του δασκάλου του ο οποίος πίστεψε στο ταλέντο του, κατάφερε να πείσει τον πατέρα του. Εξελίσσεται πολύ γρήγορα σε έναν από τους πλέον περιζήτητους σε γάμους, βαφτίσια και λοιπές κοινωνικές εκδηλώσεις, οργανοπαίχτες και τραγουδιστές της εποχής του.
Τα όνειρα του Νίκου αρχίζουν και γίνονται πραγματικότητα. Το τραγούδι γίνεται από εκείνη τη στιγμή ο σκοπός της ζωής του.
Τα παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, με τη φωνή του Νίκου Ξυλούρη σπάνε τα σύνορα της Κρήτης αποκτώντας ταυτόχρονα μια δυναμική που ποτέ δεν είχαν στο παρελθόν, όσο μεγάλοι και αν ήταν οι καλλιτέχνες, τραγουδιστές και οργανοπαίχτες που την υπηρετούσαν.
Μέσα στην καρδιά της δικτατορίας, ο Νίκος Ξυλούρης συμμετέχει στην θεατρική παράσταση "το μεγάλο μας τσίρκο" με τον Κώστα Καζάκο και τη Τζένη Καρέζη. Την μουσική επιμέλεια του έργου έχει ο Σταύρος Ξαρχάκος. Η φωνή του Νίκου Ξυλούρη, είτε λέει τα τραγούδια του Μαρκόπουλου, είτε παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, έχει γίνει πλέον σημαία αντίστασης: «Ποτέ θα κάνει ξαστεριά», «Αγρίμια κι αγριμάκια μου»… Κανείς, αλλά και ούτε ο ίδιος θα μπορούσε να φανταστεί πως με το τραγούδι του θα έφερνε μια μέρα μηνύματα αγάπης και λευτεριάς και θα ξεσήκωσε όλη την Ελλάδα.
Ο Νίκος Ξυλούρης στην ακμή της καριέρας του ζώντας μεγάλες στιγμές δόξας και αναγνώρισης που έχει περάσει τα σύνορα της Ελλάδας, χάνει την μάχη με την επάρατη νόσο και αφήνει για πάντα τα εγκόσμια την Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 1980 σε ηλικία μόλις 44 χρονών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου